Συστήνεται Εθνική Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών
Ο Αλέξης Τσίπρας προχωράει στην πλήρη κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και την σύσταση της Εθνικής Υπηρεσίας Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών, μετά την αποτυχία στις φονικές πυρκαγιές της Αττικής, αφού ήδη υπάρχουν 93 νεκροί.
Ο Πρωθυπουργός περιέγραψε τους τρεις άξονες λειτουργίας της νέας υπηρεσίας που θα αντικαταστήσει την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, και η οποία θα λειτουργήσει με νέο διοικητή, ενώ ανακοίνωσε πως ήδη έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ένα κονδύλι 500 εκατ. ευρώ για την χρηματοδότησή της.
«Βαθύ τραύμα από τις πυρκαγιές»
Ανείπωτη τραγωδία χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τις πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική, κατά την επίσκεψή του στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και είπε πως η επίσκεψή του αυτή θα ήθελε να γίνει υπό διαφορετικές περιστάσεις.
Η τραγωδία αυτή, σημείωσε, «στέρησε τη ζωή από συνανθρώπους μας αφήνοντας βαθύ τραύμα στις οικογένειες που έχασαν δικούς τους ανθρώπους. Βαθύ τραύμα στη χώρα. Βαθύ τραύμα σε όλους μας.
Στους πυροσβέστες, στους αστυνομικούς, στους εθελοντές, στους άνδρες και τις γυναίκες της πρώτης γραμμής, που έδωσαν μια σκληρή και άνιση μάχη με τη φωτιά. Και είδαν, παρ” όλα αυτά, να χάνονται ανθρώπινες ζωές.
Σε όσους έχουν και έχουμε την πολιτική και επιχειρησιακή ευθύνη να διασφαλίζουμε τη ζωή και την περιουσία του κάθε πολίτη».
«Είμαστε υποχρεωμένοι όχι απλά να συνεχίσουμε αλλά ταυτόχρονα να σκύψουμε βαθιά και προσεκτικά στις αιτίες όσων έγιναν, να διδαχθούμε και να διορθώσουμε πιθανά κενά και παραλείψεις», δήλωσε ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
«Ξέρω πολύ καλά ότι στον καθένα από σας, στον καθένα που έδωσε τη μάχη με τη φωτιά, για τη σωτηρία των συνανθρώπων μας, όπως και στον καθένα από μας, και σε μένα προσωπικά, αλλά σε εσάς, είμαι βέβαιος, ακόμη περισσότερο, υπάρχει το βασανιστικό ερώτημα:
Μήπως μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω και δεν το κάναμε;», διερωτήθηκε και συνέχισε: «Κι αυτό, δεν έχει να κάνει με την πολιτική, ή ακόμα χειρότερα με την επικοινωνία. Μια ανθρωπιστική τραγωδία δεν προσφέρεται για τέτοια επιπόλαια και ιδιοτελή προσέγγιση.
Έχει να κάνει με την ανθρώπινη συγκίνηση, το συγκλονισμό, που αναπόφευκτα προκαλεί μια τέτοια καταστροφή.
Έχει να κάνει με το αίσθημα ευθύνης που πρέπει να διακατέχει, και είμαι βέβαιος ότι διακατέχει, τον καθένα μας.
Οφείλουμε, συνεπώς, να σκύψουμε με θάρρος, και χωρίς υπεκφυγές, και να εξετάσουμε σε βάθος και σε όλες τους τις διαστάσεις, τα «γιατί» και τα «διότι».
Με αδιάβλητες διαδικασίες, και αδιάβλητα πρόσωπα. Και να είναι όλοι σίγουροι, ότι αυτό θα το κάνουμε».
