Παπαγιάννης (Ωνάσειο): Δεν υπάρχει εξήγηση για τον θάνατο της Τζωρτζίνας

0
98

 

 

 

Με μια από τις σημαντικότερες καταθέσεις μαρτύρων συνεχίζεται στο Μικτό Ορκωτο Διακστηριο Αθηνών η δίκη της κατηγορούμενης μητέρας από την Πάτρα.
Στο βήμα ο διευθυντής του Παιδοκαρδιολογικου Τμήματος του Ωνασείου κ. Γιάννης Παπαγιάννης περιέγραψε όλο το ιστορικό τοποθέτησης απινιδωτή στην καρδιά της μικρής Τζωρτζινας.
Ο ίδιος έκανε σαφές ότι η συσκευή τοποθετήθηκε αν και το παιδί ήταν απολύτως υγιές.
«Στην καρδιολογική εξέταση δεν βρέθηκε απολύτως κανένα καρδιολογικό πρόβλημα. Το ηλεκτροκαρδιογραφημα της Τζωρτζίνας παρουσίαζε φυσιολογικό ρυθμό, δεν είχε διαταραχές η υπερτροφία, καμία ένδειξη κάποιου συνδρόμου και οτιδήποτε μπορούσε να ληφθεί από το ηλεκτροκαρδιογράφημα ήταν απολύτως φυσιολογική», ανέφερε.

Ο γιατρός ξεκαθάρισε ότι το παιδί δεν έπασχε από οποιοδήποτε καρδιολογικο πρόβλημα: «Το παιδί ήταν συνεχώς σε μόνιτορ για έναν μήνα και δεν παρουσίασε απολύτως τίποτα. Ήταν όλα απολύτως φυσιολογικά. Δεν είχε παθολογικές βραδυκαρδίες ή άλλες αρρυθμίες. Κάναμε πολύ εμπεριστατωμένο έλεγχο της καρδιάς με υπερηχογράφημα και ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Δεν βρέθηκε κανένα απολύτως παθολογικό εύρημα. Σε όλη της τη νοσηλεία δεν παρουσίασε κανένα καρδιολογικό πρόβλημα.»

Σε άλλο σημείο της κατάθεσης του, ο κ. Παπαγιάννης ρωτήθηκε για το πόσος χρόνος χρειάζεται να επέλθει ανακοπή, όταν ένας οργανισμός δεν παίρνει οξυγόνο:
«Να φτάσει στο σημείο να μην αναπνέει το παιδί για αρκετά λεπτά, αλλα πρέπει να είναι παρα πολύ μακρά η διάρκεια για να σταματήσει η καρδιά. Αυτή η καρδιά επανηλθε μετά από 50 λεπτά ανάνηψης, αυτό σημαίνει και ότι οι συνάδελφοι έκαναν εξαιρετική δουλειά στην ανανηψη και ότι ήταν μια πολύ δυνατή καρδιά.»

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα όσα είπε ο γιατρός για τις δυο ανακοπές που υπέστη το παιδί, η πρώτη στο Καραμανδάνειο και η δεύτερη στο Αγλαΐα Κυριακο που ήταν και η μοιραία:
«Προφανώς δεν ήμουν παρών σε καμία. Αυτό που είδαμε και στις δυο περίπτωσεις είναι ότι δεν υπήρχε κάποια αρρυθμία πριν. Επίσης άλλη μια ομοιότητα είναι ότι στην πρώτη περίπτωση η ανανηψη διηρκησε 50’, δηλαδή ήταν μια δύσκολη ανανηψη, και στη δεύτερη το παιδί δεν επανηλθε ποτε. Στην περίπτωση που ξεκινάει αμέσως η ανανηψη από τη στιγμή που θα διαπιστωθεί η ανακοπη, οδηγεί συνήθως σε γρήγορη ανανηψη. Εδώ, και στις δυο περιπτώσεις δε συνέβη αυτό. Είναι κάτι ακόμα που έχω παρατηρήσει»
Η δίκη συνεχίζεται με τις ερωτήσεις του Αλέξη Κούγια.